Gezocht: capabele wethouder van financiën

Ronald Vuijk* | juni 2016

Een gemeentebestuur heeft een goede wethouder van financiën nodig. Er wordt steeds meer gevraagd van de wethouder van financiën. Politieke partijen dragen de verantwoordelijkheid om deugdelijke kandidaten voor het wethouderschap voor te dragen. De gemeenteraad kan dan op grond van vakbekwaamheid en rolopvatting de portefeuille gemeentefinanciën aan de juiste kandidaat toedelen.

In 2018 zijn er weer gemeenteraadsverkiezingen en daarna worden wethouders benoemd. Een aantal praktische raadgevingen voor politieke partijen en raadsleden om een goede wethouder van financiën te vinden.

Hoe vind je een goede wethouder van financiën?

Een goede wethouder van financiën maakt de benoemingstermijn af en verbetert de financiële positie van de gemeente. Maar gemeenten worden geconfronteerd met moeilijke omstandigheden. Door de economische crisis zijn veel grondexploitaties verliesgevend.

De omvangrijke decentralisaties in het sociaal domein veroorzaken nieuwe risico’s. De herverdeling in het Gemeentefonds leidt voor sommige gemeenten tot een daling van inkomsten. Door herindelingen worden gemeenten steeds groter. De doorzettende politieke fragmentatie maakt het steeds moeilijker om een dwingend begrotingsbeleid te voeren, consequent gericht op verbetering van de financiële positie.

Lees verder “Gezocht: capabele wethouder van financiën”

Wendbare organisaties bestaan niet, wendbare werknemers wel!

Een integrale visie op de werknemer als dé cruciale factor voor duurzame bedrijfscontinuïteit, risicomanagement en bron van energie!

Peter Dona | 2015

Agile-organisaties

Wendbare (agile) organisaties lijkt wel het nieuwe adagium te zijn. Menig zichzelf respecterend consultancybureau schrijft erover. Zo verricht Yacht jaarlijks onderzoek naar de wendbaarheid van organisaties (Yacht, 2014) en schrijft Hay (2015) over de ‘Fit of Purpose’. Goede initiatieven die aansluiten bij waar de markt zich naartoe beweegt.

Peter Dona.

Helaas wordt er nog te weinig de verbinding gelegd naar de werknemers. Mensen maken organisaties wendbaar en niet andersom. Of anders gezegd: zien we de werknemer de strategie van de organisatie volgen, of is het de werknemer die samen met het management de strategie vernieuwt, richting geeft en ervoor zorgt dat ze wordt uitgevoerd?

Vanuit het perspectief van ontwikkelingen als duurzame inzetbaarheid en strategische personeelsplanning zijn bedrijven geïnteresseerd om te onderzoeken in welke mate hun medewerkers beschikken over de kennis en competenties die aansluiten bij de marktbehoeften en de strategische doelen of ambities. De toenemende snelheid van veranderingen en marktvragen en de toenemende concurrentie vragen om een wendbare of ‘agile’ organisatie-inrichting. Lees verder “Wendbare organisaties bestaan niet, wendbare werknemers wel!”

Risicocultuur

Institute of Risk Management | oktober 2012

Richard Anderson, voorzitter van het Instituut voor Risicomanagement: “Al meer dan 25 jaar biedt het Institute of Risk Management leiderschap en begeleiding aan de opkomende risicomanagementprofessie met een unieke combinatie van academische uitmuntendheid en praktische relevantie. Het profiel van het instituut blijft internationaal groeien door de toenemende belangstelling voor risicomanagement binnen de overheid, de publieke sector en het bedrijfsleven. 

Deze board guidance on risk culture is onze laatste bijdrage aan het thought leadership op dit gebied. Hoewel essentieel, toont de voortdurende ‘stoet’ van organisatorische rampen (met enkele opmerkelijke successen) aan dat kaders, processen en standaarden voor risicomanagement onvoldoende zijn om ervoor te zorgen dat organisaties hun risico’s op een betrouwbare manier beheren en hun strategische doelstellingen behalen. Wat ontbreekt is het gedragselement: waarom gedragen individuen, groepen en organisaties zich zoals ze zich gedragen en hoe beïnvloedt dit alle aspecten van risicobeheer?

Problemen met de risicocultuur krijgen vaak de schuld van organisatorische problemen, maar tot nu toe was er weinig praktisch advies over wat er aan te doen. Lees verder “Risicocultuur”

Governance in gevaar

Dit essay is een samenvoeging van drie essays, geschreven door Hans Hoek van C3 Adviseurs en Managers in 2010 (deel 1 en 2) en 2012 (deel 3). Zij zijn hier opgenomen omdat binnen het vak risicomanagement is gebleken dat het type van leiderschap een grote rol speelt in de benadering van besturing. Het kan zelfs een grote bedreiging vormen voor de mate waarin waarden, processen en doelen feitelijk (kunnen) worden gerealiseerd, inclusief de eigen positie en kwaliteit van leiderschap.

Hans Hoek

De mogelijke schades hieraan (lees: de risico’s) staan vaak hiermee in verbinding. In dit samengevoegd overzicht van drie essays worden de verschillende typen leiders in onze ogen goed geduid en nauwgezet uitgewerkt. Het biedt daarmee ook concrete handvatten voor dialoog binnen het eigen bestuur en organisatie. Goede besturing immers is het geheim van de smid. Deze dialoog kan daarbij helpen. Lees verder “Governance in gevaar”

De basis van risicomanagement

Over de erkenning van menselijke tekortkomingen

Martin Jonker | 2014

Hoe kan sturing plaatsvinden als beleid en uitvoering steeds verder uit elkaar worden getrokken, tot over de organisatiegrens heen? Risicomanagement en governance zijn de twee focale punten. PRIMO heeft als doel het belang, de kennis en het gebruik van publiek risicomanagement als integraal onderdeel van public governance naar voren te brengen en te bevorderen. PRIMO Nederland is in oktober 2006 opgericht en bestaat dus bijna 10 jaar. 

Martin Jonker

De focus heeft in eerste instantie gelegen op aandacht voor risicomanagement – bewustwording vraagt nog steeds aandacht – maar de focus moet nog meer gericht worden op huidige actueel brandende vragen van bestuurders in de publieke sector. Meer bestuurlijk ook en daaruit voortvloeiend ambtelijk en praktijkgericht.

Een belangrijk actueel issue in bestuurlijk Nederland is de governance-vraag in ketens binnen en buiten de publieke sector. Hoe kan sturing plaatsvinden als beleid en uitvoering steeds verder uit elkaar getrokken worden, tot over de organisatiegrens heen? Verder wordt de vraag naar democratische legitimering steeds frequenter gesteld, met name bij gemeenschappelijke regelingen. Hoe kan inrichting van de governance-bijdragen aan het verkleinen van het ervaren democratisch tekort? Lees verder “De basis van risicomanagement”

Zelfingenomenheid als risico

Paul Wouters | 2007

Mij is verzocht tot nader order als columnist te fungeren, met als bijzondere opdracht om ‘de zelfingenomen Hollander’ – de kwalificatie is niet afkomstig van deze Belg! – af en toe eens een spiegel voor te houden. Het schijnt deze mensensoort soms aan reflectie te ontbreken.

Monsieur Jacques door Oswald Wenckebach (1956). Over de zelfingenomen middle-class man. Foto: Jack Kruf, Rotterdam, 2022..

Het spreekt vanzelf dat ik mijn opdrachtgever op zijn wenken wil bedienen. Zet u schrap, beste lezer, ik zal beginnen met u te testen. Ik leg u zo dadelijk vijf onnozele vragen voor. Vriendelijk verzoek deze te beantwoorden door middel van een 90% confidentie-interval. Met andere woorden: doe géén gooi naar het correcte antwoord, maar schrijf twee getallen op zó dat u voor 90% zeker bent (dus heel zeker) dat het correcte antwoord zich daartussen bevindt. Lees verder “Zelfingenomenheid als risico”

Deskundigheid onder druk

Risico’s voor de gemeentelijke praktijk

Adriaan de Jonge (WRR) | oktober 2024

Wat voor (nieuwe) soorten deskundigheid hebben gemeenten nodig om de maatschappelijke opgaven van nu en de toekomst het hoofd te bieden? Waar treden er mogelijke tekorten aan deskundigheid op? Wat zijn de oorzaken daarvan? En hoe zouden gemeenten hun deskundigheid beter kunnen organiseren? Deze vragen staan centraal in dit Working Paper (nr. 63) van Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid.

Managementsamenvatting [citaat]

Dit working paper is geschreven in het kader van het bredere onderzoeks- en adviestraject ‘De deskundige overheid’ van de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbleid en richt zich op de (organisatie van) deskundigheid bij gemeenten. Een belangrijke aanleiding hiervoor is het feit dat het gemeentelijke takenpakket de afgelopen jaren flink is uitgebreid. Decentralisaties en nieuwe maatschappelijke opgaven (denk bijvoorbeeld aan de jeugdzorg of de warmte- en energietransitie) stellen nieuwe eisen aan de deskundigheid van gemeenten.

Lees verder “Deskundigheid onder druk”