John O’Dea | april 2009
Risicomanagement is zo oud als Methusalem. Hoewel er in het boek Genesis niets te vinden is dat erop wijst dat Adam en Eva een risicobeoordeling uitvoerden, hadden hun en onze wereld er misschien anders uitgezien als ze erover hadden nagedacht.
De wereld had er misschien ook anders uitgezien als de ontwikkelde landen – met hun naar verluidt geavanceerde managementtools – deze hadden toegepast met de basisintegriteit die in elk geformaliseerd risicomanagementproces wordt verondersteld. De schokken van BSE, vogelgriep, milieuveranderingen, 9/11 en andere recente en minder recente crises die de wereld waarin we leven een nieuwe vorm hebben gegeven, hadden we misschien kunnen voorkomen of op zijn minst beperken.
De overheid en in het verlengde daarvan de publieke sector kan misschien het best worden gekarakteriseerd als het vermijden van risico’s en het aannemen van een bastionmentaliteit die de acceptatie en implementatie van nieuwe processen en technologie heeft vertraagd en uiteindelijk de prestaties heeft verstikt.
We hebben een gefragmenteerde, onnodig gedifferentieerde en inconsistente benadering van management in de publieke sector. Dit resulteert in hiaten, overlappingen en een gebrek aan een instellingsbrede analyse die de effectiviteit van onze overheidsinstelling onnodig vermindert en haar blootstelt aan een aanzienlijk reputatierisico.
In deze context heeft de overheid drie rollen: als toezichthouder op anderen die risico’s creëren, als beheerder van risico’s die niet aan anderen worden toegeschreven en als beheerder van de risico’s die voortvloeien uit haar eigen diensten. We moeten een nieuwe aanpak ontwikkelen voor het risicomanagement van de publieke sector door:
-
- Risicobeheersing in te bedden in alle besluitvormingsprocessen.
- Nieuwe risicomanagementtechnieken in te voeren.
- Het creëren van een organisatiestructuur en verantwoordelijkheden.
- Het creëren van een uitgebreide kwaliteitsnorm.
De belangrijkste kracht van Enterprise Wide Risk Management (EWRM) is dat het onderliggende aannames in de openbaarheid dwingt, waar ze expliciet ter discussie kunnen worden gesteld. Het stelt het management ook in staat om betere beslissingen te nemen op basis van berekende risico’s. Het verbetert de communicatie en transparantie, het weerspiegelt beter de waarden en zorgen van het publiek, het geeft meer informatie over risico’s en reacties – allemaal gericht op het terugwinnen van het vertrouwen van het publiek in publieke instellingen, dat de afgelopen jaren is afgenomen.
EWRM biedt de mogelijkheid van een brede buy-in door alle belanghebbenden, waaronder de politiek, de uitvoerende macht, de bestuurlijke macht en het publiek en richt zich op verantwoording en best practices. elke dag nemen en voeren directeuren, managers en CEO’s in de publieke sector beslissingen waarbij risico’s een rol spelen – beslissingen met elementen van grote onzekerheid, die van invloed zijn op het leven van het publiek, gemeenschappen en het land als geheel.
Risico’s horen nu eenmaal bij een onzekere toekomst en belangrijke beslissingen nemen op een onzekere basis hoort nu eenmaal bij management.
Het geheim is om deze onzekerheid aan te gaan en te beheren.
Bibliografie
O’Dea, J. (2009). The Secret of Risk Management. PRIMO Risk Management & Governance, edition 1, April 2009.
Vertaling: Jack Kruf.
PRIMO Res Publica 