Tag: Governance

Geplaatst op

Over de ministeriële verantwoordelijkheid

Raad van State | 2020

Raad van Sta­te over mi­nis­te­riële ver­ant­woor­de­lijk­heid brengt een ongevraagd advies uit inzake ministeriële verantwoordelijkheid. Uitleggen wat de overheid doet en waarom ze doet wat ze doet: het is belangrijker dan ooit.

Of het nu gaat om de veiligheid van de Stint, de cijfers over zware criminaliteit onder asielzoekers, de zeventig burgerdoden in Irak, het uitkeren van de kinderopvangtoeslag door de Belastingdienst of, nog recenter, de vraag of de overheid voldoende voorbereid was op de coronacrisis: steeds spitst het debat zich op de vragen toe, wat is de relevante informatie en is deze voor iedereen beschikbaar? En wie kan op dit alles worden aangesproken? Is dat de betrokken bewindspersoon of zijn het anderen? Hoe zit het met de ambtelijke verantwoordelijkheid en deskundigheid? Heeft de Tweede Kamer voldoende grip?

Samenspel tussen Kamerleden, kabinet en ambtenaren moet beter

In de kern raken deze vragen de werking van de ministeriële verantwoordelijkheid. Gegeven de grote maatschappelijke en politieke veranderingen van de laatste decennia is publieke aanspreekbaarheid door middel van de ministeriële verantwoordelijkheid relevanter dan ooit. Om deze goed te laten werken, is een transparant en correct samenspel nodig tussen Kamerleden, kabinet en ambtenaren.

[pdf-embedder url=”https://civitasnaturalis.com/wp-content/uploads/2020/06/w_04_20_0135.pdf” title=”Raad van State advies verantwoordelijkheid”]tekst
Aanbevelingen

Hoewel er niet direct gemakkelijke oplossingen zijn om de knelpunten rond de ministeriële verantwoordelijkheid op te lossen, kunnen Kamerleden, kabinet en ambtenaren alleen samen ervoor zorgen dat dit verandert. Want “de spelregel van de ministeriële verantwoordelijkheid is relevanter dan ooit en kan niet worden gemist of worden ingewisseld voor iets anders”, aldus vice-president Thom de Graaf.

De Raad van State vijf aanbevelingen:

  • Breng de informatiehuishouding van de overheid op orde, zodat ook de informatievoorziening aan het parlement verbeterd kan worden (inlichtingenplicht).
  • Maak de afspraken over contacten tussen Kamerleden en ambtenaren helder; wees daar ontspannen over.
  • Verbeter het inhoudelijk, ambtelijk vakmanschap; wees zuinig op ambtenaren in de uitvoering.
  • Wees terughoudend met het neerleggen van allerlei taken bij onafhankelijke instellingen; dat beperkt de mogelijkheid van democratische controle te veel.
  • Als een minister niet wettelijk bevoegd is op een onderwerp, moeten de Kamers dat respecteren; voorkom schijnvertoningen.

Eén van de adviezen gaat over de uitvoering (p. 78):

‘Regering en parlement dienen bij de voorbereiding en totstandkoming van regeerakkoord en van wetgeving systematischer aandacht te besteden aan de uitvoerbaarheid en daarover publiekelijk verantwoording af te leggen. Uitvoeringstoetsen dienen verplicht te worden gepubliceerd.’

Download advies.

Geplaatst op

Simpler: The Future of Government

Cass Sunstein | 2014

Governments everywhere are undergoing a quiet and profound revolution: they’re getting simpler, more cost-effective, and focused on improved outcomes, not politics. For four years one of the leading lights of that revolution, Cass Sunstein, as President Obama’s “Regulatory Czar,” oversaw the brilliant and successful effort to give every American a better government.

For Americans, the future of government arrived in 2009. The government became simpler, smarter, and worked better. Cass Sunstein, America’s “regulatory czar” under President Barack Obama, was at the centre of it all. Drawing on state-of-the-art work in behavioural psychology and economics, Sunstein helped save the country more than $91 billion and an unknown number of lives.

Interview with Cas R. Sunstein about ‘Simpler’

This was accomplished through the extraordinary power of nudges—seemingly modest policies that preserve freedom of choice, better lives, and fundamentally improve government. In combination with cost-benefit analysis, nudges are already saving money, saving lives, and improving, by simplifying, government. In Simpler, Sunstein speaks for the first time about what he encountered and accomplished in the Obama Administration and the lessons for everyone going forward.

“In the United States, both plates and portions have increased dramatically over time. A really good nudge would be to make them smaller.”

– Cass R. Sunstein

We don’t need big or small government; we need better government. Simpler is a “lucid, engaging treatment of behavioural economics that sees a role for the state in nudging humans towards rationality and responsibility. The result is a forthright, compelling vision of technocratic government that’s both efficient and humane” (Publishers Weekly, starred review). And it just may be “the most important book to come out of President Obama’s first term” (Walter Isaacson).

Bibliography

Sunstein, C. (2014) Simpler: The future of government. New York: Simon & Schuster.

Review

In “a remarkably fun, engaging read” (Fortune.com), he explains how, why, and what should come next in Simpler: The Future of Government.

Geplaatst op

Staat van de Uitvoering 2022

De uitvoeringsproblemen bij de overheid inzake wetten en regels zijn al vele jaren groot. De overheid zelve heeft het vaak zo complex georganiseerd dat burgers de met het beleid beoogde doelen niet of slechts gedeeltelijk worden bereikt. Sterker, mensen die hulp nodig hebben komen door de gebrekkige uitvoering van beleid in de knel.

Naar aanleiding van het in 2021 gepresenteerde rapport Ongekend onrecht: Verslag Parlementaire ondervragingscommissie Kinderopvangtoeslag is een stuurgroep ingesteld met een brede vertegenwoordiging van uitvoeringsinstanties.

Hun rapport Staat van de Uitvoering (weblink) is 18 januari 2023 aangeboden aan de voorzitter van de Tweede Kamer.

Noot van de redactie: In juni 2020 geeft de Raad van State in een ongevraagd advies inzake de ministeriële verantwoordelijkheid reeds het volgende advies (p. 78):

‘Regering en parlement dienen bij de voorbereiding en totstandkoming van regeerakkoord en van wetgeving systematischer aandacht te besteden aan de uitvoerbaarheid en daarover publiekelijk verantwoording af te leggen. Uitvoeringstoetsen dienen verplicht te worden gepubliceerd.’

Complexiteit grootste knelpunt bij publieke dienstverlening

De stuurgroep: “Met de Staat van de Uitvoering kijken we kritisch naar de uitvoeringspraktijk van de overheid. In deze periodieke rapportage voor de Tweede Kamer leggen we sluimerende problematiek bloot, signaleren we goede voorbeelden en schetsen we een trendmatig beeld. Politiek, beleid en uitvoering zijn samen in gesprek over hoe de publieke dienstverlening beter kan.

De eerste Staat van de Uitvoering laat zien dat er redenen zijn voor ernstige zorgen over de toekomstbestendigheid van de dienstverlening. En dat heeft vooral te maken met de toegenomen complexiteit; in wet- en regelgeving, in processen, in de stapeling van beleid en meer. In de Staat doen we vijf oproepen om de complexiteit voor burgers en ondernemers te verminderen.

In de eerste Staat van de Uitvoering zijn 38 uitvoeringsorganisaties onderzocht. Elk van deze organisaties heeft een zogenaamde Stand van de Uitvoering of knelpuntenanalyse opgesteld. Daarin delen organisaties de dilemma’s waar zij als professionals in de uitvoering mee worstelen.”

Het rapport signaleert vijf knelpunten:

  1. De complexiteit van wet- en regelgeving: uitvoerders, burgers en ondernemers begrijpen het niet meer, uitvoerbaarheid speelt een beperkte rol bij het formuleren van beleid.
  2. De complexiteit van steeds nieuw beleid, met torenhoge ambities en beperkte (extra) middelen: hierdoor staan publieke dienstverleners onder druk.
  3. De informatievoorziening is niet op orde: IT-systemen zijn verouderd, gegevensuitwisseling is onvoldoende om burgers en ondernemers goed te helpen.
  4. De spanning tussen een gestandaardiseerde aanpak en maatwerk in de uitvoering van het beleid; burgers en ondernemers gaan nu ook maatwerk verwachten waar dit niet altijd kan.
  5. De verdeling van schaarste: er is een onmogelijke wervingsinspanning als gevolg van vergrijsde organisaties, veel vraag naar schaarse beroepen en structurele krapte op de arbeidsmarkt.”

Het rapport doet vijf oproepen aan politiek en beleidsmakers om samen met uitvoeringsorganisaties de complexiteit te verminderen en de publieke dienstverlening toekomstbestendig te maken:

  1. Begin met complexiteitsreductie, doorbreek het patroon. Wet- en regelgeving is nu te gefragmenteerd vormgegeven. Er is beter op burgers en ondernemers afgestemd beleid nodig om dat te doorbreken. De publieke dienstverleners willen hieraan bijdragen door de huidige regels voor burgers en ondernemers te visualiseren en samen met betrokkenen suggesties doen over hoe het eenvoudiger kan.  Daarnaast willen de uitvoeringsorganisaties zich meer organiseren in consortia rondom maatschappelijke opgaves. Daarbij is niet een wet of regeling het uitgangspunt, maar de publieke waarde voor burgers en ondernemers. Alleen dan kan de complexiteit succesvol verminderen.
  2. Betrek de uitvoering vanaf het allerprilste begin bij de beleidsvorming. Door het dagelijkse contact met burgers en ondernemers weten uitvoerders heel veel van de praktijk. Het is dus belangrijk dat zij vanaf het prille begin worden betrokken in het hele beleidsvormingsproces. Ook bij aanpassingen in bestaand beleid. Wanneer politiek en departementen zich concentreren op de vraag wat zij willen bereiken, geef de uitvoering dan het voortouw in het gesprek over hoe die doelen in de praktijk gerealiseerd kunnen worden.
  3. Ontwikkel samen een beeld van trends en bijbehorende dilemma’s in de publieke dienstverlening. Het politieke debat over de uitvoering -en de departementale reactie daarop- wordt vooral door de korte termijn en incidenten gedreven. Om op de toekomst voorbereid te zijn, moeten we vooruitkijken. Politiek, beleid en uitvoerders moeten samen die toekomst verkennen. De uitvoeringsorganisaties willen het voortouw nemen om trends te verkennen en dilemma’s inzichtelijk te maken. Om zo samen keuzes te kunnen maken over de mix van mensen, middelen en technologie die nodig is voor een houdbare publieke dienstverlening.
  4. Van verantwoorden achteraf, naar sturen en bijsturen. Publieke dienstverleners stoppen veel tijd en energie in evaluaties en jaarverslagen. In de praktijk blijkt deze verantwoording achteraf weinig op te leveren. Het heeft bovendien steeds meer het karakter van een beloning of afrekening. Verminder de frequentie van verantwoordingsmomenten en zorg ervoor dat de juiste vragen worden gesteld. Leg de focus op een open gesprek met departementen en politiek over het vraagstuk hoe de uitvoeringspraktijk beter of anders moet.
  5. Breng gegevensuitwisseling tussen publieke dienstverleners nu echt op gang. Burgers en ondernemers die hun gegevens steeds opnieuw moeten aanleveren. Regelingen die te weinig worden gebruikt. IT-systemen die niet met elkaar communiceren en vaak verouderd zijn. En een te veilige interpretatie van privacywetgeving (AVG). Uitvoerders proberen dergelijke problemen vooral zelf op te lossen, maar om echt een stap verder te komen is collectieve actie nodig: het gezamenlijk en versneld uitvoeren van een overkoepelende digitale agenda.

staat-van-de-uitvoering-2022

Geplaatst op

Multi-level governance

Jack Kruf

Multi-level governance is an essential part of the navigation within the public domain. Like in nature, there are influences going upwards and downwards between the layers of the ecosystem. As city manager, I experienced the coming and going, for example, of national policy plans, rules and legislation downwards and financial and political influences upwards, as well as the cooperation between different layers of government on complex projects or programmes. But what exactly is multi-level governance? Where does the term come from? How is it used? A short study.

It is an approach in political science and public administration theory that originated from studies on European integration. According to Piattoni (2001), political scientists Liesbet Hooghe and Gary Marks developed the concept of multi-level governance in the early 1990s.

It has become one of the critical processes for good public governance in the international context. In fact, it always was but never defined or considered as such. The link between all levels of governance in every ecosystem is essential to its effective and efficient functioning.

The layering of governance seems, in general, to follow the principles of the ecological pyramid in natural ecosystems so that some logic can be derived. It must be said, though, that from the perspective of city management, there is a wide range of opinions, feelings, views, and thoughts. It exists but is not generally accepted as the best way forward. What is multi-level governance?

Multi-level (or multilevel) governance is a term used to describe how power is spread vertically between many levels of government and horizontally across multiple quasi-government and non-governmental organizations and actors. – Cairney et al. (2019)

This situation develops because many countries have multiple levels of government, including local, regional, state, national or federal, and many other organisations with interests in policy decisions and outcomes. International governance also operates based on multi-level governance principles. – Wikipedia

In 1996, Hooghe edited a sustained study of cohesion policy in the European Union. The central question was how policymakers could develop a standard European policy while giving attention to the variation in practice, institutions, and players in the member states.

Later, in 2001, Hooghe et al. (2001) explained why multi-level governance has taken place and how it shapes conflict in national and European political arenas and goes into the dual process of centralization and decentralization. At the same time, that authority in many policy areas has shifted to the supranational level of the European Union, so national governments have given subnational regions within countries more say over the lives of their citizens.

At the forefront of scholars who characterize this dual process as multi-level governance, Liesbet Hooghe and Gary Marks argue that its emergence in the second half of the twentieth century was a watershed in the political development of Europe. According to the authors, it gives expression to the idea that there are many interacting authority structures at work in the emergent global political economy:

“… illuminates the intimate entanglement between the domestic and international levels of authority”.

Bibliography

Cairney, P., Heikkila, T. and Wood, M. (2019) Making Policy in a Complex World (1 ed.). Cambridge: Cambridge University Press.

Hooghe, L. (ed.) (1996) Cohesion Policy and European Integration: Building Multi-level Governance. Wotton-under-Edge: Clarendon Press Oxford.

Hooghe, L. and Marks, G. (2001) Multi-Level Governance and European Integration. Lanham: Rowman & Littlefield Publishers.

Piattoni, S. (2009) Multi-level Governance: a Historical and Conceptual Analysis. European Integration. 31. 2: 163–180.

Wikipedia (2020) Multi-level governance, consulted in September 2020 https://en.wikipedia.org/wiki/Multi-level_governance.

Geplaatst op

Myopic Voters and Natural Disaster Policy

Andrew Healy, Loyola Marymount University, and Neil Malhotra, Stanford University | 2009

In our democratic system, citizens vote for their representative politicians, elected councils, public leaders, governors, and governing councils. But what about citizens’ perceptions of how risks are handled by their leaders, and what about citizens’ appreciation of proactive thinking by councillors related to public risks when it comes to voting?

Quote: “Do voters effectively hold elected officials accountable for policy decisions? Using data on natural disasters, government spending, and election returns, we show that voters reward the incumbent presidential party for delivering disaster relief spending, not investing in disaster preparedness spending. These inconsistencies distort the incentives of public officials, leading the government to underinvest in disaster preparedness, thereby causing substantial public welfare losses.”

“We estimate that $1 spent on preparedness is worth about $15 in terms of the future damage it mitigates.”

“By estimating both the determinants of policy decisions and the consequences of those policies, we provide more complete evidence about citizen competence and government accountability.”

Bibliography

Healy, A. and Malhotra, N. (2009) Myopic Voters and Natural Disaster Policy. American Political Science Review: Vol. 103, No. 3 August

Download the scientific article.

 

Geplaatst op

Thinking in Systems

Donella Meadows, Diana Wright (ed.) | 2008

In the years following her role as the lead author of the International bestseller Limits to Growth – the first book to show the consequences of unchecked growth on a finite planet – Donella Meadows remained a pioneer of environmental and social analysis until her untimely death in 2001.

“So, what is a system? A system is a set of things—people, cells, molecules, or whatever—interconnected in such a way that they produce their own pattern of behavior over time. The system may be buffeted, constricted, triggered, or driven by outside forces. But the system’s response to these forces is characteristic of itself, and that response is seldom simple in the real world.”

– Donella Meadows (2008)

Thinking in Systems is a concise and crucial book offering insight into problem-solving from personal to global scales. Edited by the Sustainability Institutes Diana Wright, this essential primer brings systems thinking out of the realm of computers and equations and into the tangible world, showing readers how to develop the systems-thinking skills that thought leaders across the globe consider critical for 21st-century life.

Some of the biggest problems facing the world, including war, hunger, poverty, and environmental degradation, are system failures. They cannot be solved by fixing one piece in isolation from the others because even seemingly minor details have enormous power to undermine the best efforts of too-narrow thinking. While readers will learn the conceptual tools and systems thinking methods, the book’s heart is grander than the methodology.

“Managers are not confronted with problems that are independent of each other, but with dynamic situations that consist of complex systems of changing problems that interact with each other. I call such situations messes. . . . Managers do not solve problems, they manage messes.”

– Russel L. Ackoff (1979)

Donella Meadows was known as much for nurturing positive outcomes as she was for delving into the science behind global dilemmas. She reminds readers to pay attention to what is important, not just what is quantifiable, to stay humble, and to stay a learner. In a world growing ever more complicated, crowded, and interdependent, Thinking in Systems helps readers avoid confusion and helplessness, the first step toward finding proactive and effective solutions.

Bibliography

Ackoff, R. (1979) ‘The Future of Operational Research Is Past’. Journal of the Operational Research Society 30, no. 2: 93–104.

Meadows, D. (Wright, D. ed) (2008) Thinking in Systems. Vermont, US: Chelsea Green Publishing Co.

Geplaatst op

Future Global Shocks

Improving Risk Governance

European Parliament | 2022

This report addresses risks and building capabilities for Europe in a contested world. The coronavirus crisis has demonstrated that the European Union faces various risks, that those disparate risks are interlinked, and that the response to such challenges to the Union is stronger with the Union and its Member States acting together.

Russia’s war on Ukraine, launched while this study was being drafted, shows us more than just the added value of the Union’s concerted action and the ability of EU institutions and Member States to find new and effective solutions to deal with major shocks.

Lees verder “Future Global Shocks”