Over de zoektocht naar de volwassenheid van het vak risicomanagement
Ignacio Jose Cienfuegos Spikin | 2013
Risicomanagement is een trend in bijna elke sector. Publieke organisaties zoals gemeenten blijven achter op dit terrein, maar zij hebben nu een nieuw hulpmodel in handen. De uit Chili afkomstige Ignacio Cienfuegos Spikin, in 2013 gepromoveerd aan de Universiteit Twente, onderzocht de status van risicomanagement bij gemeenten. Hij toetste een door hem ontwikkeld ‘Risk maturity model’ bij 72 gemeenten. “Het model biedt waardevolle informatie aan besluitvormers”.Lees verder “Nieuw model helpt gemeenten bij risicomanagement”
5 essentiële principes voor succesvol besturen in crisistijd
Alinda van Bruggen | juni 2020
Sinds het uitbreken van de Corona-pandemie bevinden we ons in een nieuwe werkelijkheid. Een werkelijkheid die we nog maar beperkt kennen en doorgronden. Maar waarbij één ding wel zeker is: er komt nog meer in beweging dan we nu kunnen voorzien.
Alinda van Bruggen
De fase van de acute crisis is voorbij, gelukkig, maar daarmee wordt het niet in alle opzichten gemakkelijker. Er mag en kan weer meer – maar daarmee wordt het moeilijker de collectieve focus op ‘zorg dragen voor wat er echt toe doet’, die in de eerste periode zoveel veerkracht en saamhorigheid bracht, vast te houden. Nadat de eerste dreiging het hoofd geboden is, zal in de komende tijd steeds meer zichtbaar en voelbaar worden wat daarvan de prijs is. Het leiderschap dat in de acute fase verwelkomd werd, zal in deze fase een andere vorm moeten vinden om de collectieve energie en creativiteit van velen te aan te boren om de nieuwe werkelijkheid in te richten.
Voor bijna iedereen – individuen, bedrijven, zorg, onderwijs en overheidsorganisaties – geldt dat een andere manier van werken en samenwerken nodig is. Daarnaast moeten veel organisaties nadenken over hoe zij de economische impact van de crisis gaan hanteren. In veel gevallen geldt ook dat wat van ons gevraagd wordt anders is dan voorheen, zonder dat we al precies weten hoe dat er uit gaat zien.
Voor wie zijn oor te luisteren legt in uiteenlopende sectoren doemt spoedig het beeld op dat risicomanagement in de praktijk maar beperkt aanslaat. En dat ondanks alle gedane investeringen en de energie die er in de afgelopen jaren in is gestoken. Als risicomanagement inderdaad zoveel goeds brengt (zoals gewoonlijk wordt beweerd), hoe kan het dan dat lijnmanagers niet massaal afkomen op trainingen en congressen? Waarom staan zij niet in de rij om meer te leren over al die prachtige concepten en instrumenten (inclusief de vele indrukwekkende software applicaties)? Is het als managementsysteem zo slecht verkocht of kan het gewoon niet waar maken wat er wordt beloofd? Wellicht is het een combinatie van beide.
Marinus de Pooter
Het is tijd voor iets beters. Wat mij betreft is het einde van conventioneel risicomanagement nabij. Ik doel op de instrumentele benadering vanuit een aparte staffunctie. Het beperkte enthousiasme voor deze gebruikelijk opzet komt volgens mij door meerdere factoren. Ik noem een aantal observaties vanuit de adviespraktijk.
Delft, 20 januari 2022. De tweede Professor dr.ir. Roelof A.A. Oldeman Lezing* door Mr. J. (Hans) Krul, gemeentesecretaris en algemeen directeur van de Gemeente Delft.
Hij belicht vanuit zijn functie en rol in het knooppunt van het gemeentelijk verkeer, hoe vanuit lokaal perspectief voorliggende complexe opgaven kunnen worden benaderd. Thorbecke en Oldeman zijn daarbij behulpzaam in denken en handelen.
Hans Krul spreekt de 2e Professor Oldemanlezing uit in de raadszaal van de gemeente Delft.
De lezing
“Hartelijk welkom in de raadszaal van dit mooie historische stadhuis van Delft, een van de jongste leden van het PRIMO netwerk. Het is een eer dat ik vandaag in deze voor mij zo vertrouwde omgeving van de Delftse raadszaal de Oldeman Lezing uit mag spreken.
Ik ga dan ook mijn uiterste best doen u niet teleur te stellen waarbij ik in de eerste plaats terugval op mijn ruim 40-jarige werkervaring bij de overheid. Mijn lezing zal zich via de volgende stations voltrekken:
De wereld van risicomanagement is een bijzondere wereld. Er zijn vele methoden en technieken, softwareprogramma’s, maatstaven, surveys en vooral experts. Het is een ware cloud die boven ons hangt, van concepten, vermeende onzekerheden, onbekendheden, krachten die wij niet kennen, zwarte zwanen, soms ook witte zwanen, van gevaren die als gieren lijken te cirkelen. Soms heb ik het gevoel in een wereld rond te lopen van talismannen, doemdenkers, toekomstvoorspellers, waarzegsters, bezweerders, demagogen, priesters, druïden en predikers die praten over een mogelijke toekomst.
Jack Kruf
De demagogie van onzekerheid is de kaart die wordt gespeeld. Het is business. Jawel. Sterker wereldwijd gaat het grote geld hierin om. Tenminste tot nu toe. Is de kaart van ‘onzekerheid’ in dit bouwwerk wel de juiste? Met COVID-19 gaat alles veranderen en rollen wij vanzelf de kant op van de kennis die we hebben, van top-crisismanagement met geijkte inzichten en methoden, van denken in systemen en ketens, van evenwicht, van het belang van diversiteit, van resilience in haar brede omvatting. Wel zullen wij op zoek moeten om dit echt te vinden, te ontdekken, te cureren en te borgen in onze bestuurlijke systemen.
Peter B. Boorsma, Geert A.M. Haisma en Yvonne Moolenaar1 | 2003
Op grond van het Besluit Begroting en Verantwoording provincies en gemeenten van 17 januari 2003 (BBV – dit besluit vervangt vanaf begrotingsjaar 2004 het Besluit comptabiliteitsvoorschriften 1995 (CV95)) zijn gemeenten verplicht om een risicoparagraaf op te stellen en op basis daarvan hun weerstandsvermogen te berekenen. Tevens dienen gemeenten2 aan te geven welk beleid zij voeren ten aanzien van risico’s en het managen ervan. Dat klinkt fraai, maar uit de praktijk blijkt dat veel gemeenten worstelen met de uitvoering van deze verplichtingen. En ook de provinciale toezichthouder heeft haar controlerende taak vaak niet duidelijk omschreven. Lees verder “Gemeentelijk risicomanagement: een empirisch onderzoek”
De complete lezing die gemeentesecretaris Jan-Paul Woudstra* op 13 februari 2019 uitsprak op het RiskCongres Lokaal Bestuur op het Provinciehuis Utrecht.
Hij belichtte de decentralisatie in het sociaal domein als opgave, bezien vanuit de positie van gemeentesecretaris. Welke duiding geef je als secretaris aan zo’n opgave en welke rollen pak je daarin? Hij zoomde in op een aantal dilemma’s in de regio Haaglanden, met name op het gebied van inkoop van Jeugdzorg. Hij stipte de aard van de overheidssturing aan. Woudstra: “We leven in een tijd waarin iedereen het heeft over de samenwerkende overheid die responsief omgaat met initiatieven uit de samenleving. In deze tijdgeest van ‘in verbinding zijn’ geven gemeenten invulling aan de decentralisaties in het sociaal domein. Zo ook in Haaglanden.” Lees verder “Het sociaal domein vraagt om meervoudige sturing”
PRIMO Res Publica 