Gevaren zijn bedreigingen voor mensen en wat zij belangrijk vinden, en risico’s zijn maatstaven voor gevaren. Vergelijkende analyses van de risico’s en gevaren van technologie kunnen worden gedateerd op Starr (1969), maar zijn geworteld in recente trends in de evolutie van technologie, de identificatie van gevaren, de perceptie van risico’s en de activiteiten van de samenleving.
Deze trends hebben geleid tot een interdisciplinair quasi-beroep met nieuwe terminologie, methodologie en literatuur. Een overzicht van 54 Engelstalige monografieën en boekbundels gepubliceerd tussen 1970 en 1983 identificeerde zeven terugkerende thema’s: Lees verder “Comparative risk analysis of technological hazards (a review)”
Mastering the Probable and Managing the Unpredictable
Organisation for Economic Co-operation and Development | januari 1979
Na een initiatief van de regering van Japan in mei 1975 werd op 1 januari 1976 een onderzoeksproject opgezet om “de toekomstige ontwikkeling van geavanceerde industriële samenlevingen in harmonie met die van ontwikkelingslanden” te bestuderen. Het project, dat Interfutures wordt genoemd, liep voor een periode van drie jaar tot 31 december 1978.
Het belangrijkste doel van het project, zoals dat aan het begin door de OECD-Raad werd vastgelegd, was: “De lidstaten een beoordeling te verschaffen van alternatieve patronen van mondiale economische ontwikkeling op de langere termijn om de implicaties daarvan te verduidelijken voor de strategische beleidskeuzes die voor hen openstaan in het beheer van hun eigen economieën, in hun onderlinge relaties en in hun relaties met ontwikkelingslanden”. Lees verder “Interfutures. Facing the future”
Donella Meadows, Dennis Meadows, Jørgen Randers en William Behrens III | 1972
In maart 1972 schokte een rapport van een groep jonge wetenschappers aan het Massachusetts Institute of Technology (MIT), in opdracht van Aurelio Peccei, oprichter van de Club van Rome, de wereld. Het rapport blinkt uit in systeemdenken en modellering en is daardoor actueler dan ooit. Het handelt over publieke waarden en hun risico’s. Lees verder “Grenzen aan de groei”
Dit moment in de tijd is gekozen omdat overheid expliciet handelt bij het managen van publieke waarden, zijnde de bescherming van natuurlijke rijkdommen. Het is een voorbeeld hoe met de analyse van risico’s, zijnde de verdere aftakeling van ecosystemen, effectief maatregelen kunnen worden genomen.
Deze organisatie werd opgericht als een onafhankelijk uitvoerend agentschap van de federale overheid van de Verenigde Staten, belast met milieubeschermingszaken. Vanaf eind jaren 1950 tot in de jaren 1960 reageerde het Amerikaanse Congres op de toenemende bezorgdheid van het publiek over de invloed die menselijke activiteiten op het milieu zouden kunnen hebben. Lees verder “Environmental Protection Agency (EPA)”
In haar boek is Rachel Carson onomwonden en direct in het uitspreken van waarden voor mens en natuur, én van de bedreigingen door gebruik en misbruik van chemische pesticiden zoals DDT. Zij stelt de scope van de wetenschap aan de kaak en duidt concreet de gevaren (risico’s) voor genoemde waarden. Hier ligt één van de beginpunten van publiek risicomanagement. Het boek heeft tevens de basis gelegd voor de milieubeweging. Lees verder “Silent Spring”
Mijn verhaal begint in de nacht van 31 januari op 1 februari 1953. Nog net niet geboren maar op basis van de verhalen van mijn vader, één van de redders in het eerste uur, en van zijn vrienden, heb ik alles tot in detail kunnen reconstrueren. Het overkwam ons, maar toch ook weer niet helemaal. Er werd en wordt niet gewezen. Wel is er een collectief trauma voor mijn dorp Halsteren. Het zaadje ‘publiek risicomanagement’ is deze nacht in mij geplant.
Auvergnepolder, Halsteren, 1 februari 1953. Ad Kruf met zijn ANWB motor met zijspan.
De ochtend van 1 februari was grijs, de storm was gaan ‘liggen’ tot windkracht 8/9, lage gevoelstemperatuur, waterig zonnetje, jagende wolken. Mijn vader stond nu op het land van zijn voorvaderen. Zij hadden hier gewoond en geleefd, in deze polder, de Auvergnepolder in Halsteren.
Het water was die nacht 5 meter hoog over de polder gestroomd en had huizen en levens van mens en dier genomen. Nu staat hij hier op deze ochtend voor een eindeloze zee, met zijn ANWB BSA-motor met zijspan. Het geel van het zijspan is de enige kleur in dit troosteloze landschap. En met een sloep om opnieuw uit te varen op zoek naar overlevenden. In de nacht is hij met anderen druk geweest om te doen wat mogelijk was. Toen hij werd geroepen in de nacht, scheen de maan, en de weerkaatsing op het zeewater zo dicht bij het dorp gaf een haast onwerkelijke schittering. Vanuit zijn slaapkamer zag hij aan de reflectie op de jagende wolken, dat er iets goed mis was.
UDITE en PRIMO hebben een partnerschap voor 2013 en 2014 ondertekend. Het is duidelijk dat samenwerking op het gebied van bestuurskwesties noodzakelijk is om het Europese netwerk van gemeentesecretarissen van praktische oplossingen te voorzien. Kennisuitwisseling en dialoog zijn cruciaal.
In Brussel zijn bijeen Union des Dirigeants Territoriaux de l’Europe (UDITE zijnde de Europese vereniging van gemeentesecretarissen), vertegenwoordigd door haar president Eulalio Ávila Cano en tevens voorzitter van COSITAL (Consejo General de Colegios Oficiales de Secretarios, Interventores y Tesoreros de Administración Local, de Spaanse vereniging van gemeentesecretarissen controllers en financieel managers), en Public Risk Management Organisation (PRIMO) Europe, vertegenwoordigd door John O’Dea (secretary general PRIMO Europe en president PRIMO Malta) en Jack Kruf (president PRIMO Europe).
Jack Kruf (links) en Eulalio Ávila Cano
De samenwerking krijgt een hernieuwde focus: de versterking van bestuurskracht van het lokaal bestuur (enhanced public governance) in het algemeen en publiek-private samenwerking in het bijzonder.