10 Redenen waarom dat geen vraag meer zou moeten zijn
Afscheidsrede Prof. Dr. Leen Paape | december 2022
Het duurt té lang voor ondernemingen welzijn boven winst gaan stellen. Daarom moet een maatschappelijke zorgplicht in de wet verankerd worden. Dat zegt Leen Paape in zijn afscheidsrede als hoogleraar Corporate Governance bij Nyenrode. “Als je om je heen kijkt, zie je dat in Nederland de samenleving aan veel kanten vastloopt”, aldus Paape. Energie, klimaat, zorg, onderwijs, de Belastingdienst, stikstof, pfas, migratie. En dan komt daar nog de oorlog in Oekraïne bij. Hij ziet dat er fundamentele veranderingen nodig zijn. Lees verder “Maatschappelijke zorgplicht voor ondernemingen”
Begin 2021 heeft het Planbureau voor de Leefomgeving de eerste Integrale Circulaire Economie Rapportage (ICER 2021) gepubliceerd. Het rapport schetst de voortgang van de transitie naar een circulaire economie in Nederland. Ik heb deze omvangrijke maar zeer informatieve rapportage samengevat op majeure risico’s, zoals zij door de auteurs zijn verwoord.
De Nederlandse regering wil in 2050 een volledig circulaire economie hebben bereikt. Monitoring van de voortgang van deze transitie is gewenst. Het rapport ICER 2021 is een belangrijke mijlpaal in dit proces. Het toont de interventies die de overheid in Nederland heeft gedaan om de transitie naar een circulaire economie op gang te brengen en te versnellen, alsmede de acties van maatschappelijke partijen. Lees verder “Op weg naar een volledig circulaire economie”
Handreiking als onderdeel toolbox proportionele bestuurlijke omgang
Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties | januari 2015
Deze handreiking vat alle inzichten en aanbevelingen samen die programma Risico’s en verantwoordelijkheden verzameld en ontwikkeld heeft voor toepassing bij bestuurlijke dilemma’s rond risico’s en incidenten.
Verantwoord omgaan met risico’s door bestuurders
Er komen steeds meer maatregelen om de samenleving te beschermen tegen risico’s. Denk aan de Mexicaanse griep of de veiligheid in tunnels. Door deze bezorgdheid over de veiligheid kan de overheid ‘overreageren’ en dure maatregelen nemen die nauwelijks meer veiligheid geven. De Rijksoverheid heeft een handreiking ontwikkeld voor hoe bestuurders kunnen omgaan met risico’s. Lees verder “Bestuurlijk Balanceren met risico’s en verantwoordelijkheden”
Gevaren zijn bedreigingen voor mensen en wat zij belangrijk vinden, en risico’s zijn maatstaven voor gevaren. Vergelijkende analyses van de risico’s en gevaren van technologie kunnen worden gedateerd op Starr (1969), maar zijn geworteld in recente trends in de evolutie van technologie, de identificatie van gevaren, de perceptie van risico’s en de activiteiten van de samenleving.
Deze trends hebben geleid tot een interdisciplinair quasi-beroep met nieuwe terminologie, methodologie en literatuur. Een overzicht van 54 Engelstalige monografieën en boekbundels gepubliceerd tussen 1970 en 1983 identificeerde zeven terugkerende thema’s: Lees verder “Comparative risk analysis of technological hazards (a review)”
Donella Meadows, Dennis Meadows, Jørgen Randers en William Behrens III | 1972
In maart 1972 schokte een rapport van een groep jonge wetenschappers aan het Massachusetts Institute of Technology (MIT), in opdracht van Aurelio Peccei, oprichter van de Club van Rome, de wereld. Het rapport blinkt uit in systeemdenken en modellering en is daardoor actueler dan ooit. Het handelt over publieke waarden en hun risico’s. Lees verder “Grenzen aan de groei”
Dit moment in de tijd is gekozen omdat overheid expliciet handelt bij het managen van publieke waarden, zijnde de bescherming van natuurlijke rijkdommen. Het is een voorbeeld hoe met de analyse van risico’s, zijnde de verdere aftakeling van ecosystemen, effectief maatregelen kunnen worden genomen.
Deze organisatie werd opgericht als een onafhankelijk uitvoerend agentschap van de federale overheid van de Verenigde Staten, belast met milieubeschermingszaken. Vanaf eind jaren 1950 tot in de jaren 1960 reageerde het Amerikaanse Congres op de toenemende bezorgdheid van het publiek over de invloed die menselijke activiteiten op het milieu zouden kunnen hebben. Lees verder “Environmental Protection Agency (EPA)”
Mijn verhaal begint in de nacht van 31 januari op 1 februari 1953. Nog net niet geboren maar op basis van de verhalen van mijn vader, één van de redders in het eerste uur, en van zijn vrienden, heb ik alles tot in detail kunnen reconstrueren. Het overkwam ons, maar toch ook weer niet helemaal. Er werd en wordt niet gewezen. Wel is er een collectief trauma voor mijn dorp Halsteren. Het zaadje ‘publiek risicomanagement’ is deze nacht in mij geplant.
Auvergnepolder, Halsteren, 1 februari 1953. Ad Kruf met zijn ANWB motor met zijspan.
De ochtend van 1 februari was grijs, de storm was gaan ‘liggen’ tot windkracht 8/9, lage gevoelstemperatuur, waterig zonnetje, jagende wolken. Mijn vader stond nu op het land van zijn voorvaderen. Zij hadden hier gewoond en geleefd, in deze polder, de Auvergnepolder in Halsteren.
Het water was die nacht 5 meter hoog over de polder gestroomd en had huizen en levens van mens en dier genomen. Nu staat hij hier op deze ochtend voor een eindeloze zee, met zijn ANWB BSA-motor met zijspan. Het geel van het zijspan is de enige kleur in dit troosteloze landschap. En met een sloep om opnieuw uit te varen op zoek naar overlevenden. In de nacht is hij met anderen druk geweest om te doen wat mogelijk was. Toen hij werd geroepen in de nacht, scheen de maan, en de weerkaatsing op het zeewater zo dicht bij het dorp gaf een haast onwerkelijke schittering. Vanuit zijn slaapkamer zag hij aan de reflectie op de jagende wolken, dat er iets goed mis was.
PRIMO Res Publica 